“Sen gülünce gözlerin daha güzel” dedi…
“Ben gülünce gözlerim dörünmez ki” dedim…
O sadece “Bakmasını bilene” dedi…
Ve iki sözcük hayatımı değiştirdi…
Şair Can,şimdi aşık halde karşınızda…
Sema ne güzel görünürmüş arşımızda…
Daha önce bakmasını bilemedim ben…
Çünkü gördüklerim bana yeter sanmıştım…
Az güzel de görmedi bu gözler…
Böylesine gönle dokunanı olmadı…
Böyle güzel geçmedi ömrümdeli güzler…
Geçmesi gereken vakit,henüz dolmadı…
Bakmasını tam öğrenemedim belki de…
Artık herşeye daha aşkla bakacağım…
Herşeyde derin bir mana kavrayacağım…
Herşeyin özünde “seni” bulacağım…
Çünkü herşeyin özünde artık sen varsın…
Hayatın anlamında da olduğun gibi…
Çünkü farlettim ki ben sensiz hiç bir şeyim…
İki sözünle beni mest ettiğin gibi…
Denlenmeyi bekliyordu bu gönül…
Nasip olmadı içmek aşk-ı şarabından…
İki sözünle sarhoş oluvardim zaten…
Çıkamadım da henüz aşkın serabından…
cansinemcesiirleri 